Küçük kiz,hüzünlü bir yabancıya gülümsedi.
Bu gülümseme adamın kendisini daha iyi hissetmesine sebep oldu.
Bu hava içinde yakın geçmişte kendisine yardım eden bir dosta teşekkür etmediğini hatırladı.
Hemen bir not yazdı,yolladı.
Arkadaşı bu teşekkürden o kadar keyiflendi ki,
her öğle yemek yediği lokantada garson kıza yüklü bir bahşis bıraktı.
Garson kız ilk defa böyle bir bahşis alıyordu.
Akşam eve giderken,kazandığı paranın bir parçasını her zaman köşe başında oturan
fakir adamın şapkasına bıraktı.
Adam öyle ama öyle minnettar oldu ki...iki gündür boğazindan aşagı lokma geçmemisti.
Karnını ilk defa doyurduktan sonra,bir apartman bodrumundaki tek odasının yolunu ıslık çalarak tuttu.
Öyle neşeliydi ki, bir saçak altında titreyen köpek yavrusunu görünce,kucagına aliverdi.
Küçük köpek gecenin soğuğundan kurtuldugu için mutluydu.
Sicak odada sabaha kadar koşusturdu.
Gece yarısından sonra apartmanı dumanlar sardı.
Bir yangın başlıyordu.
Dumanı koklayan köpek öyle bir havlamaya başladi ki,önce fakir adam uyandı, sonra bütün apartman halkı...
Anneler,babalar dumandan bogulmak üzere olan yavrularını kucaklayıp,ölümden kurtardılar ...
Bütün bunların hepsi,içten yapılan bir tebessümün sonucuydu.

MUTLU BİR GÜLÜMSEYİŞİN YERİNİ HİÇ BİR SÖZ ALAMAZ

Evet çok güzel ellerine sağlık

MUTLU BİR GÜLÜMSEYİŞİN YERİNİ HİÇ BİR SÖZ ALAMAZ
ewt gerçekten haklısın mecit abi

güzelmiş

cok güzeldi tşk ...............

süper bir hikayeydi.