[b]Gözlerim kapalı.Adımları dinliyorum.Umutsuz sessizliğin içinde ağır ağır hareket eden adımları.O sessizlik ağlamaklı bir çığlığa benzeyen kapı gıcırdısı ile aralanıyor.Umarsız bir şekilde soğuk bedenimin içine hapsolmuş ruhumun acısının dinmesini bekliyorum.Adımlar yaklaşmaya devam ediyor...Gözlerim hala kapalı.Görebildiğim tek şey gördüğümü sandığım bir karanlık.O karanlığın ardında artık neler var bilmiyorum.Neler olucak onuda bilmiyorum.Adımlar yaklaşmıyordu artık.Adımlar tam dibimdeydi.Ardını göremediğim karanlığın ardındada karanlık olucak bir yere gidiyorum.İşte ölü bir adamın hikayesi burda sona eriyor.Hatırladığım son şeyi hatırlamaya çalışıyorum.Bir öpücük ile başlayan hikayenin nerede sonlandığı geliyor aklıma...

Yunus Emre