Görüntüleme Tercihi Konu Görünümü | Tam Görünüm
~ ~ Rüyalar uyanana kadar gerçektir... ~ ~


clock10-07-2014, 11:39 PM
Yorum: #1
RÜYALAR UYANANA KADAR GERÇEKTİR...



[Resim: JjfcwmR.jpg]


Hani tuhaf bir şekilde huzursuz olduğunuz ve bu huzursuzluğa bir türlü anlam veremediğiniz,her an kötü şeyler olabilecekmiş gibi gelen bir his vardır ya, İşte o hissin içimi bütünüyle sardığı bir gündeyim.
Anlamsız bakışlarımla, araba süratle ilerlerken yıldız gibi kayan ağaçları izliyorum. Uzun uzun, sık sık arkasındaki sis yüzünden kasvetli ve korkunç gözüken kavak ağaçlarını...
Bu depresif yolculuğun sonunda varacağım yer bir yurt sadece, yeni bir okula başlıyorum her ne kadar istemesemde. Ailem daha doğrusu annem benim geleceğimi düşündüklerini söyleyip şu an gitmekte olduğum okula kaydımı yaptırdılar. benim içime pek sinmiyordu açıkcası, annemin benim hakkımda vermiş olduğu bu karar. Ben almamıştım bu kararı ki, aslında mutsuzluğumun ve bütün gün boyunca somurtmamın nedeni bu da değildi. Biliyordum; annem yanlızca benim iğiliğimi istiyordu ama kızını yanından bu kadar uzak bir yere kolayca teslim ediyo olması, bana karşı olan sevgisinden şüphelenmeme neden oluyordu. Sinirliydim ona, beni istemediğim bir yere bırakıp gidecekti. Aynı zamanda Yurdu da düşünüyordum..Bahsi geçen Bu yurt öğrencilerin dikkatini alışveriş merkezleri,kafeler,lokantalar,marketler,internet kafeler,sinema gibi şeylerin dağımaması için şehirden biraz uzağa inşa edilmiş ilginç bir okul. Yoluna koyulduğum yerin şu ana kadar yanlızca bir kaç resmini gördümki yinede olumsuz düşüncemi değiştirmedi. Kendime tekrar soruyorum. Gitmek istiyormuyum? İstemiyormuyum?

~ ~ 20 dakika sonra ~ ~

Sevra okula geldik diye seslenen annem daldığım uykudan uyandırdı beni. Sonunda varmıştık okula. Arabadan inme konusunda tereddüt yaşadım ve gözlerim kapalı bir şekilde indim, zorunda olduğum için. Önce uzun düz siyah saçlarımın tatlı bir rüzgar tarafından hafifçe havalanıp beyaz ceketimin içinden çıktığını hissettim. Hoş bir duyguydu bu. Yüzümde tebessüme neden olan bir duygu. Gözlerimi açtığımda ise hiç birşeyin düşündüğüm gibi olmadığını farkettim. Herşey kafamda kurduğumdan çok daha iyiydi. Okulun 2-3 km ötesinde sıra sıra küçük tatlı evler vardı. Bu evlerin kimlerin evi olduğunu daha sonra birisine sormalıyım diye düşünüyordum.
Okulu ve çevresini görünce adeta büyülenip kalakaldığım için, etrafımdaki öğrenciye benzer insanların çıkardığı karmaşayı bile farkedemiyordum. Çok rahatsız edici sesler Çıkarıyorlardı. Seslerin geldiği ve kalabalık insan grubunun toplandığı yöne doğru adım attım.

Tam o sırada ne oldu? Arkamdan gelen bağırış seslerini İşittim ve döndüğümde ise; bir adam deli gibi bağırarak bir şeyden kaçarmışçasına bana doğru koşuyordu. Yüz ifadesi oldukça etkilemişti beni ki film sahneleri dışında canlı canlı ilk defa böyle bir ifade görmüştüm. Ne tuhaf bir ifadeydi öyle, ürkütmüştü beni. Ayaklarım benim değildi sanki, beni dinlemiyorlardı. Hareket bile edemiyordum. Ben gözlerim kapalı bir şekilde adamın bana çarpmasını beklerken, sıcak bir el beni kendine doğru çekti. Hem çarpışmaktan kurtulduğum için mutlu, hemde sıcak el beni çekince dengemi kaybedip düştüğümde yaralandığımdandırki; canımın acıdığını hissettim. Olanlar tamamen bir anlıktı. O adam neden korkunç bir şekilde bana doğru koşuyordu bilmiyordum. Ben neden beynimden vurulmuş gibi kalakaldım ve hareket edemedim? Beni kimin kurtardığını da merak ediyordum.
Şu ana kadar tanıdığım sıcacık elleri olan tek kişi babamdı. Babamdan başkası olamaz diye düşünüyordum. Kimsenin eli babamın ellerinden sıcak olamaz. (Biraz fazla babama düşkünüm ve şu ana kadar beni herşeyden babam korudu ) korkudan sıkılmış gözlerimi yavaşça aralamaya başladım. Karşımdaki insan benden daha şaşkın gözlerle bakıyordu bana. Göz göze gelmekten utandığım için başımı eğip düştüğümde yaralanıp kanayan dizime baktım acıyordu. Karşımdaki kişi utandığımı anlamışmıydı acaba? Ben deminki şeyin şokundan kurtulmaya çalışırken bir şey işittim...
- İyi misin ?
[/b]
clock10-08-2014, 12:00 AM
Yorum: #2
Sevracim hikayeyi daha okumadim ama ilk yorumu benim yazacagimi soyledigim icin gec kalmadan yazim dedim. Hikayeyi gece okumayi dusunuyorum eminim cok guzel yazmissindir.
Ellerine saglik cnm yeni bolumlerde bol ilhamlar Big Grin Fightingg !! Big Grin
clock10-08-2014, 12:05 AM
Yorum: #3
Sevram ilk yorum olmasada ilk ben okudum ins cok guzel olmus ellerine saglik devamini bekliom ne oldu sana ,haha sen sandigim karakter sevra yi cok merak ettim akici olmus balli balli yaz olurmu saranghae Fighting pamuk sekerim benim
clock10-08-2014, 12:06 AM
Yorum: #4
Devamını da beklerizz canımmm Smile gayet güzel olmuşşş merak duygusu uyandırdı bende de tebriklerrrr Smile
clock10-08-2014, 12:42 AM
Yorum: #5
Oooo sevram simdi okudum gercekten guzel yazmissin masallah. Hikayen akici ve sıkmiyor. Yeni bolumu bekliyorum ve biraz daha uzun olursa cok guzel olur cnm cunku nasil bittigini anlamadim. Simdiden ellerine saglik ilhamin hic eksik olmasin ins. Fighting cnmm Big Grin
clock10-08-2014, 12:42 AM
Yorum: #6
Oooo sevram simdi okudum gercekten guzel yazmissin masallah. Hikayen akici ve sıkmiyor. Yeni bolumu bekliyorum ve biraz daha uzun olursa cok guzel olur cnm cunku nasil bittigini anlamadim. Simdiden ellerine saglik ilhamin hic eksik olmasin ins. Fighting cnmm Big Grin
clock10-08-2014, 05:05 AM
Yorum: #7
( 2. Bölümü yüklendi arkadaşlar. Öncelikle bir şey belitmek istiyorum hikayedeki sevra karakteriyle . benim hiç bir alakam yok sadece isim benzerliği ahaha. Ve sıcak el derken elinin sıcaklığını kastetmiyo. Onu çeken kişinin hep babası olduğunu düşündüğü için sıcak el diyor )


RÜYALAR UYANINCAYA KADAR GERÇEKTİR...

2. Bölüm


-İyimisin?
O adamın koşuşu ve benim düşüşüm bunlar şaşırtmıştı biraz beni.Beni çeken kişi babam değildi.nerde benim babam? Kızını koruması gerekirken nerde? Biraz kırılmıştım babama yardıma ihtiyacım vardı ve o beni düştükten sonra farketti. Ben bunları düşünürken karşımdaki benden bir cevap bekliyordu.Cevap vermemek ayıp olurdu.eminim ilk defa böyle bir kız görmüştür.biraz çekingen bi insan olduğum için çekinerek cevap verdim:
İyiyim, özür dilerim, teşekkür ederim.utandığım için yüzüne bile bakmadım. Zaten hala koşan adamın şokunu atlatamamıştım. Çok korkmuştum. Herhalde korktuğum için babamı aradım yanımda. Ben düştüğüm yerden ayağa kalmaya çalışırken beni çeken insan ayakta dikilmiş beni izliyor annem ve babam ise koştura koştura yanıma gelmeye çalışıyorlardı. Ayağa kalktım düşmenin verdiği kötü hisle hareket etmeye çalıştım. Ayaktaki insan birşeyler geveliyodu ama ne dediğini duymuyordum çünkü önceden orada olmayan bir zarfın yerde olduğunu farkettiğim için bakışlarım zarfa kenetlenmişti. İlginç olanı ise bana doğru koşan adamın elinde hayal meyal böyle bir zarf olduğunu Görmüştüm. Neden orada düşürdü? Bilerek mi bıraktı o zarfı? Yere doğru eğildim ve önce çantamı toplamaya başladım. Benim çantamı toplamaya öalıştığımı gören: biraz önce beni kolumdan çeken insan bana yardım etmek için eğildi. Her ne kadar minnettar olsamda bu tarz şeylerden hoşlanmadığım için başımı çevirip ilk defa yüzüne baktım. Ve ona görüp görebileceği en sert bakışı attım çek ellerini defterimin üzerinden der gibi. O da bu bakıştan rahatsız olup geri çekildi ( ehehe romantik bişey bekliyodun dimi ) annem ve babam sevra iyimisin gibi sorular soruyorlar. Ayaktaki insansa şaşkın şaşkın bana bakıyordu. Onu kırmak istemezdim ama kusura bakmasın. Çantamı topladım ve zarfı da çantamın içine koydum. Ayağa kalkerken tekrar teşekkür ettim. Daha da şaşırdı tek kelime bile etmemesinden anladım. Onu geride bırakıp okulun kapısına doğru yeni aldığım pantolona yazık oldu düşüncesiyle yürüdüm. Kan içineydi. Kapıdan içeri girdim derken siyah dizlerinin altına kadar uzanan elbiseli bir bayan gördüm. İlginç bir bayandı. Biraz daha düşündükten sonra okulun müdiresi olduğunu anladım.ilginç bir okula ilginç bir müdire...
Annem ve babamla yatakhaneye giden koridoru yürüyorduk. Koridorlar okula yeni başlayan neşeli öğrencilerin gürültüleriyle uğulduyordu. Yatılı okula başlamanın neyi neşe vericiyse? Sonunda vardık benim kalacağım yatakhaneye. Alerjik Astım hastası olduğumdan dolayı özel bir oda istedik. Benim kalacağım oda diyer yatakhanelerden daha farklı. İlk defa bu okulla ilgili bir merak duygusu ıyandı içimde. Odamda kimlerle yaşayacağımı merak ettim. İlk biz gelmiştik sanırım 4 tane yatak vardı ve hiç bir yerde bavul yoktu.en beğendiğim cam kenarı köşemi seçtim. Çok geçmeden bir anons sesi duyduk.bütün öğrencilerin bahçeye toplanmasını rica ettiler anonsta. Bahçeye indik. Bahçe insanlarla doluydu.karmaşa yapan öğrenciler, annelerinin peşini hiç bırakmayan ve hiç susmayan küçük çocuklar, öğrenci velileri doldurmuştu kocaman okulun bahçesini. Bu gürültü biraz önce okul kapısının önünde gördüğüm siyah elbiseli ve müdür olduğunu düşündüğüm tuhaf kadının kürsüye çıkmasıyla son buldu.
- Merhaba sevgili nidan lisesi öğrencileri ve onların kıymetli velileri. Ben Nidan Öztürk Nidan lisesinin kurucusu aynı zamanda okul müdiresiyim. Hepiniz hoşgeldiniz...
Bu konuşmadan gerisini dinlemedim çünkü benim için bu kadar bilgi yeterliydi.
Annem ve babamla vedalaşma vakti geldiğini anladım. Onlara kızgındım. Beni böyle uzak ve yarılı bir okula bırakıp benden kurtulmaya çalışıyorlar diye. Önce anneme sonra babama sarıldım. Bana seni seviyorum bile demedi annem. Mutsuzluğumu onlara belli etmek istemedim her ne kadar istemediğim bir yerde okuyacak olsamda onların haklarını yiyemem. Babamın bana sarılıp güle güle kızım, kendine iyi bak deyişi kulaklarımda yankılandı. Arabaya binip benim göremiyeceğim kadar uzaklaştıklarında gözlerim yaşardı. Okula girmek için arkamı döndüğümde o insanın yaklaşık 4-5 metre uzakta bana baktığını gördüm. Bu benim sinirimi bozmaya yetti. Aldırış etmeden okula girdim. Tek başıma gezdim curcunalı koridorları. Okul tam teferruatlıydı.yüzme havuzu, basketbol sahası, voleybol sahası, futbol sahası, labaratuvarlar, yatakhaneler, kantinler, okula ait hastanesi bile var. Bir öğrencinin okul için ihtiyacı olan herşeyi bu okul karşılıyordu. Yatakhaneye kendi odama gittim. Yaralandığımda akan kan kuruyunca yürümemi zorlaştırmaya başladı.
Odanın içinden sesler geliyordu. Bugün ilk defa sevindim. Oda arkadaşlarım gelmişti. Kapıyı yüzümdeki yeniden yeşeren gülücükle açtım.3 tane kız gördüm odada. Oda arkadaşlarım...
Önce ben tanıttım kendimi. Ben sevra 16 yaşındayım lise 1 e başlicam.astım hastası olduğumdan dolayı 1 yıl geç yazıldım okula. İnsanlara yardım etmeyi sever, ve acınası hallerini görmekten nefret ederim.
- Ben saliha seninle aynı yaştayız
- Ben zeynep 17 yaşındayım lise 2 ye başliyacağım
- Ben rayiha hepinizden büyüğüm kızlar. Bana abla diyebilirsiniz. 19 yaşındayım lise son öğrencisiyim. Bir sıkıntınız olursa bana gelmekten çekinmeyin ltfen.
Mutlu olmuştum bugün ilk defa böyle insanlarla karşılaştım. Sohbet ettikten sonra çantamı yeni dolabıma boşalttım. Çantamın içindeki zarfa ilişti gözüm. Ne yapacaktım bu zarfla ben? Neden aldımki bu zarfı? Acaba açıp içinde ne yazdığına baksammı ki? Böyle sorular vardı aklımda. Güneş çoktan yerini aya bırakmıştı. Dolunay vardı bugün. Gecenin karanlığında ay ne kadar güzel parlıyordu. Ay ışığı her yeri aydınlatmaya yetiyordu.

Uyandığımda içimde yine aynı huzursuzluk vardı. Bir an bile olsun ayrılmadı içimden. Hazırlanıp oda arkadaşlarımla sınıflarımızı aramaya koyulduk. Salihayla aynı sınıfta olduğumuzu öğrendik. Buna sevindim. Bizim sınıfıma doğru yürümeye başladık. Aynı zamanda midem gurulduyodu. Dünden beri bir şeyyememiştim. Midem bana acıktığımı hatırlattı.
Sınıfa adımımı attığımda gördüğüm kişi şaşırttı beni. İlkokuldan sınıf arkadaşım burak tı. Şaşırmıştım ve nedense tanıdık birini görünce çok rahatladım. O da beni görünce şaşırdı. Aslında pek arkadaş sayılmazdık. sınıfımdaki herhangi bir insan arkadaşım olmak zorundamıydı? Yanına gittim selam verdim. O da karşılık verdi. Ve birden sınıfa koşuşan öğrencileri farkedtim. Öğretmenin gelmek üzere olduğunu haber veriyorlardı sanırım. Bunu anlayınca Saliha nın yanına oturdum.artık bir sıram da vardı. Dersin ne olduğunu bilmiyordum. Kalem kutumu almak için çantaya doğru eğdim kafamı. Aynı zamanda içeri erkek bir öğretmenin girdiğinide duydum. Saygıdan dolayı bende dahil bütün sınıf öğrencileri ayağa kalktı. Başımı kaldırıp tahtanın orada ayakta duran insana baktığımda içimi hem bir korku hemde bir heyecan kapladı. Bu insanı daha önceden görmüştüm...

Bu bölüm biraz daha uzun oldu umarım sıkılmadan okuyabilirsiniz. Ve sizce sevranın tahtada gördüğü insan kim olabilir?
clock10-08-2014, 05:09 AM
Yorum: #8
[/font][b][/color][/size][size=x-large]
Confused Yazı biçimi hakkında küçük bir hata yapmışım. Telefondan yayınladığım için böyle aksilikler olabiliyor. Umarım sıkılmadan okuyabilirsiniz. Teşekkürler
clock10-08-2014, 05:05 PM
Yorum: #9
omo sevra unnim telefondan ne zahmetler çekmişsindir Confused çıkk cüzel olmiş kusucak devamını bekleruk Big Grin
clock10-08-2014, 06:17 PM
Yorum: #10
[font=Arial][size=large][color=#800000][b][i] ahaha gelir inşaallah. Teşekkr ederim...Big Grin








Yararlı linkler: KT Kuralları, Kore, Kore Dizileri, izle

Deneme bonusu - bahisnow - casinoslot - deneme bonusu - gardenhouseistanbul.com
melbet - dinamobet - süpertotobet - betsmove - casino siteleri - deneme bonusu veren siteler
casinoproffen.com - favorislot - https://www.phillwebb.net - deneme bonusu veren siteler


Site içerik sağlayıcı: Koreanturk.com (Official)